Prawidłowy rozwój życia społecznego, w każdym narodzie, zależy od tego, ilu jest obywateli z charakterem. Bez takich ludzi aktywność społeczna w ogóle nie mogłaby istnieć, bo w społeczeństwie brakowałoby zapału. Tłumaczy to kilka poniższych prawideł.
Oto siedem prawideł istnienia trwałej wspólnoty międzynarodowej (jedności społecznej na świecie): 1. Istnienie społeczeństwa wymaga sumiennego wykonywania obowiązków przez zdecydowaną większość obywateli, co wynika z określonych ról. 2. Gdyby wszyscy obywatele sumiennie wykonywali swoje obowiązki (wyznaczone przez aktualne prawo), życie społeczne funkcjonowałoby w sposób prawidłowy (brak przestępczości, szarej strefy itp.). 3. Charakter sprzyja skutecznemu wypełnianiu obowiązków, które są dla obywatela radosnym wyzwaniem. Obywatel łatwiej i chętniej podejmuje się swych zobowiązań, traktując je jako niezbędną służbę na rzecz swego kraju i narodu. 4. Charakter nie posiada żadnych trwałych substytutów. Przykładowo, niewiele pomoże politykowi wiedza, inteligencja i kwiecisty sposób wysławiania się, jeśli będzie na co dzień człowiekiem bez charakteru. Im dłużej będzie zwlekał z sumiennym doskonaleniem charakteru, tym większy będzie jego „upadek” w oczach obywateli, kiedy dostrzegą jego miałkość wewnętrzną. A jak długo będzie on w stanie spokojnie przyglądać się swemu postępowaniu? 5. Trzeba wykształcić w sobie charakter, aby: - móc dawać drugiemu człowiekowi dojrzałą miłość, - być cierpliwym i łaskawym względem tych, co nie potrafią tej miłości dojrzale okazywać. 6. Realna jest trwała, bezkonfliktowa i satysfakcjonująca symbioza między poszczególnymi krajami świata, na wszystkich płaszczyznach (społecznej, gospodarczej, kulturalnej itp.). Stanie się tak, kiedy powstanie zintegrowany międzynarodowy program pracy nad charakterem, który zostanie odpowiednio wdrożony i z miłością nadzorowany. Dzięki niemu każdy obywatel świata powinien: - uświadomić sobie, jak doniosłe znaczenie ma podejmowanie przez niego określonych obowiązków na rzecz drugiego człowieka, i starać się wytrwale do tego dążyć, - rozpocząć dogłębny proces doskonalenia własnego charakteru (np. coaching doskonalenia charakteru, trening charakteru), - być na bieżąco wspierany przez poszczególne kraje świata w sumiennej pracy nad charakterem. 7. Rozwój każdej płaszczyzny narodowej jest adekwatny do zaangażowania się poszczególnych obywateli w proces doskonalenia charakteru. Wystarczy przyjrzeć się konsekwencjom zmian, jakie dokonały się w ostatnich 20-30 latach na płaszczyźnie kulturalnej, w Europie i na świecie: - "Co dominuje w dzisiejszej cywilizacji - ofiarna służba dobru i prawdzie czy obojętność, bezrefleksyjność, pośpiech i ogólna bylejakość?", - "Co bardziej umiłowaliśmy - zachwyt nad pięknem natury czy pochwałę brzydoty?", - "Jak pracujemy nad naszym agresywnym intelektem - panujemy nad nim, poszukując prawdziwej mądrości czy hołdujemy naszym zmysłom, śpiesząc do rozkoszy?".
0 Comments
Leave a Reply. |
Michał RylskiCoach NMC, dr inż., Archiwa
November 2022
Kategorie |